افزایش خطر ابتلا به زوال عقل با استرس زیاد در میانسالی
تاریخ انتشار: ۲۷ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۸۶۸۱۵۴
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از خبرگزاری صدا و سیما، افزایش خطر ابتلا به زوال عقل با استرس زیاد در میانسالیبه گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ دانشمندان در یک مطالعه جدید نشان داده‌اند که استرس، عصبی‌بودن یا خستگی بیش‌ازحد در میانسالی ممکن است خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش دهد.
در روزگاری که بیشتر مردم سعی می‌کنند تعهدات کاری، خانوادگی و اجتماعی را در کنار یکدیگر حفظ کنند، رنج‌بردن از ناراحتی روانی، امری چندان غیرعادی نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تیمی از محققان دانشگاه هلسینکی ۶۹ هزار نفر با حداکثر سن ۴۵ سال را مورد بررسی قرار دادند و از شرکت‌کنندگان خواستند تا پرسشنامه‌هایی را درباره علائم روانشناختی خود پر کنند. تجزیه‌وتحلیل آنها نشان می‌دهد کسانی که اغلب از استرس، افسردگی، عصبی‌بودن یا خستگی رنج می‌برند، ۱۷ تا ۲۴ درصد بیشتر در معرض خطر زوال عقل بوده‌اند.
دانشمندان معتقدند؛ دلیل وجود چنین ارتباطی هنوز نامشخص است، اما نکته مهم درک عوامل خطر بیماری خواهد بود. در این مقاله که توسط نشریه Jama Network Open منتشر شده است، محققان توضیح می‌دهند:
«با رشد جمعیت، اختلالات مربوط به حافظه شایع‌تر می‌شود. به‌طور طبیعی، این امر درک عوامل خطر آنها را مهم می‌کند. مخصوصاً از دیدگاه روانپزشکی، بسیار جالب است که از طریق مدل‌سازی دقیق، ارتباطی بین علائم مرتبط با پریشانی روانی و یک بیماری ارگانیک مغز برقرار کرده‌ایم. در این مطالعه، علائم پریشانی روانی به‌طور قابل‌توجهی با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل به هر دلیلی مرتبط بوده است.»
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: زوال عقل استرس میانسالی خطر ابتلا به زوال عقل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۸۶۸۱۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تاثیر آفت‌کش‌ها بر افزایش احتمال پارکینسون
ایتنا - مدت‌هاست که مشخص شده است که قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌های کشاورزی می‌تواند تا حد زیادی احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.
تحقیقات جدید ژنتیکی، اکنون افرادی را که ممکن است آسیب‌پذیرتر باشند را نشان می‌دهد. تیمی در دانشگاه کالیفرنیا، اطلاعات ژنتیکی 800 بیمار پارکینسونی را که در مرکز کشاورزی آن ایالت، زندگی و کار می‌کنند، بررسی کردند.
محققان در انتشار خبری خاطرنشان کردند که بسیاری از این افراد حداقل یک دهه قبل از ابتلا به این بیماری در معرض 10 آفت کش مورد استفاده در محصولات پنبه قرار داشتند و برخی از بیماران تا سال 1974 در معرض این بیماری قرار داشتند.
آنها انواع ژن‌های مرتبط با لیزوزوم‌ها، بخش‌هایی از سلول‌ها که ضایعات سلولی را تجزیه می‌کنند، تقویت کردند. گروهی به سرپرستی دکتر برنت فوگل، استاد نورولوژی و ژنتیک انسانی توضیح دادند که اختلال در عملکرد لیزوزومی مدت‌هاست با پیدایش پارکینسون مرتبط است. این مطالعه نشان داد که انواع فرآیندهای لیزوزومی در بیمارانی که مدت طولانی در معرض آفت‌کش‌ها قرار داشتند "غنی" شد.
این یافته‌ها در 25 آوریل در مجله NPJ Parkinson’s Disease منتشر شد.
به نظر می‌رسد که این گونه‌های ژنی با عملکرد مناسب پروتئین تداخل داشته باشند. به گفته محققان، این نشان می‌دهد که دفع نابهنجار متابولیت‌ها در سلول می‌تواند یکی از دلایل زمینه‌ای پارکینسون باشد که در کنار قرار گرفتن در معرض مزمن با آفت‌کش‌ها رخ می‌دهد.
همانطور که ترکیبات سمی - از جمله پروتئینی به نام آلفا سینوکلئین، که مدت‌هاست با پارکینسون مرتبط است - در سلول‌های مغز ساخته می‌شوند و می‌توانند اجسام لویی در بافت‌ها را تشکیل دهند. محققان خاطرنشان کردند که تجمع اجسام لوی یکی از مشخصه‌های پارکینسون در مغز است.
فوگل گفت:« این مطالعه از این فرضیه حمایت می‌کند که استعداد ژنتیکی ناشی از تغییرات جزئی در ژن‌هایی است که با عملکرد لیزوزومی مرتبط هستند. به صورت روزانه، این گونه‌ها تاثیر زیادی ندارند. اما تحت استرس مناسب، مانند قرار گرفتن در معرض برخی آفت‌کش‌ها، ممکن است از بین بروند و به مرور زمان منجر به توسعه بیماری پارکینسون شود که به آن تعامل ژن-محیط می‌گویند.»
آیا می‌تواند گونه‌های ژنی دیگری وجود داشته باشد که افراد را مستعد خطر کند و در مسیرهای عصبی دیگر عمل کند؟ دکتر کیمبرلی پاول، سرپرست تیم تحقیق، گفت که این بسیار ممکن است. پاول، استادیار عصب شناسی در UCLA گفت: «این بیماران به نوعی مستعد بودند و اگر بتوانیم بفهمیم که چرا آنها مستعد هستند، شاید بتوانیم در این مسیرها عمل کنیم.»
فوگل گفت: «داده‌هایی برای بسیاری از اختلالات رایج وجود دارد که نشان می‌دهد تأثیرات محیطی بر توسعه این بیماری‌ها تأثیر می‌گذارد، اما ما هنوز راه خوبی برای اندازه‌گیری این تأثیر یا تعیین اینکه چه کسی به‌طور خاص در معرض خطر است، نداریم. این یک گام رو به جلو در این مسیر است.»
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز